Dat zijn labaratorium apparaten waar je als laborant componenten van een mengsel scheid, om deze voor later te gebruiken.
Of juist apparaten waarbij kleinere hoeveelheden materiaal wordt geanalyseert. Chromatografie apparatuur is voor het vaststellen van de aanwezigheid of het meten van de relatieve verhoudingen van analyten in een mengsel.
Bij chromatografie is er sprake van een verdeling van een stof tussen twee fasen.
Een vaste vloeistof of vloeistof die aan een dragermateriaal zit.
Het gas of de vloeistof die langs de stationaire fase beweegt.
Dit is de verdeling van een stof tussen deze twee fasen. Wanneer een mengsel aangebracht wordt op de stationaire fase aan het begin van het stromingstraject van mobiele fase dan worden de stoffen waar het mengsel uit bestaat meegenomen door de mobiele fase.
De snelheid waarmee de verschillende stoffen worden meegenomen is afhankelijk van de mate waarin een stof zich hecht aan de stationaire fase tegenover de mobiele fase.
In de drie kolommen hiernaast is het scheidingsprincipe zichtbaar.
Het systeem bestaat uit:
1 een kolom gevuld met een vaste stationaire fase (donker oranje)
2. waar vloeibare mobiele fase langs stroomt (licht oranje).
3. Wanneer er een mengsel van twee stoffen (groen en paars) op de kolom aangebracht wordt, dan worden beide stoffen meegevoerd door de kolom. Maar omdat de groene stof zich sterker hecht aan de stationaire fase dan de paarse stof, zullen de twee stoffen 1 voor 1 de kolom verlaten.
Er kunnen verschillende redenen zijn om een mengsel te willen scheiden. Welke de eisen gesteld worden aan een chromatografiesysteem, is afhankelijk van het beoogde doel.
Chromatografie apparatuur zijn de apparaten, welke laboranten gebruiken om verschillende scheidingsmethodes uit te voeren. We hebben te maken met verschillende typen chromatografie apparatuur
GC staat voor Gaschromatograaf, bij het gebruik van dit apparaat wordt de uitslag weergegeven als een grafiek met allemaal pieken. Op de x-as staat de retentietijd, dat is de tijd die ervoor nodig is, voordat het gas voorbij de kolom is gekomen.
De stofeigenschap is de retentietijd van een stof. Deze retentietijd blijft altijd hetzelfde voor dezelfde stof. Wanneer een stof beter hecht aan het draaggas, zal deze makkelijker door de kolom worden vervoerd. De retentietijd is dan korter. Wanneer een stof beter hecht aan het draaggas, wordt de stof makkelijker door de kolom vervoerd. De retentietijd is dan korter. Op de y-as staat de intensiteit, hoe hoger een piek is hoe meer van de stof er aanwezig was in het gescheiden gas.
HPLC staat voor High Pressure Liquid Chromatografie. Met een HPLC systeem wordt vloeistofchromatografie uitgevoerd. Hierbij wordt de bewegende fase (eluens), onder hoge druk door een sterk gepakte kolom gepompt.
De druk kan voor normale HPLC kan oplopen tot zo'n 200 bar.
Doormiddel van hoge druk en juiste contact met de stationaire fase, wordt een betrekkelijk grote snelheid bereikt van de scheiding, en een zeer goede resolutie.
Voor de meting van één monster met HPLC kan de looptijd variëren van 5 tot 60 minuten.
Een gaschromatografie-massaspectrometrie (GC/MS) systeem scheidt chemische mengsels (GC-component) en identificeert de componenten op moleculair niveau (MS-component). Het is een van de meest nauwkeurige tools voor het analyseren van omgevingsmonsters.
Bij een GC wordt een mengsel, doormiddel van verhitting in afzonderlijke stoffen gescheiden. De verwarmde gassen worden door een kolom met een inert gas (bijvoorbeeld helium) gevoerd. Wanneer de afgescheiden stoffen uit de kolomopening komen, stromen ze in het MS.
Massaspectrometrie identificeert verbindingen door de massa van het analytmolecuul. De verzameling van bekende massaspectra, die enkele duizenden verbindingen omvat, wordt opgeslagen op een computer. Massaspectrometrie wordt beschouwd als de enige definitieve analytische detector.
LC-MS maakt gebruik van een HPLC-systeem, waarbij op het punt waar de vloeibare mobiele fase de kolom verlaat, het vloeibare monster wordt verneveld om microscopisch kleine druppeltjes te vormen. Deze verdampen snel, waarbij geïoniseerde analytmoleculen vrijkomen, die worden gescheiden in de MS.
LC-MS combineert het oplossend vermogen van HPLC in materialen met een hoog molecuulgewicht met het vermogen van de MS.
Op deze manier selectief moleculaire identiteit detecteren en bevestigen. De belangrijkste toepassingen zijn te vinden in farmaceutisch onderzoek, omgevingsanalyse, voedseltesten en forensisch onderzoek.
Atoomabsorptiespectrometrie (AAS) is een analysetechniek die gebruik maakt van selectieve absorptie van elektromagnetische straling door atomen.
1. Een monster wordt verpulverd in een vlam.
2. Vervolgens wordt een lamp gebruikt om licht in de vlam uit te stralen.
3. Het uitgestraalde licht wordt geabsorbeerd door de atomen in de vlam.
De mate van absorptie wordt bepaald door de concentratie van atomen in de vlam en dus ook door de concentratie van atomen in het monster.
Met deze analysetechniek worden metaalatomen gemeten. De grootte waarin metalen kunnen worden gemeten in de orde van ppm, d.w.z. mg / liter of μg / ml.
Een ICP-MS is een koppeling van een inductief gekoppeld plasma (ICP) met een massaspectrometer (MS). Zeer hoge gevoeligheid maakt de bepaling van metalen en sommige niet-metalen mogelijk.
ICP-MS werkt met een argonplasma waarin het verstoven vloeibare monster wordt geïnjecteerd. Het monster ioniseert in het plasma en de ionen zenden licht uit met verschillende karakteristieke golflengten. Deze worden vervolgens gemeten.
Bij ICP-MS worden de ionen die in het argonplasma worden geproduceerd, in het MS geïnjecteerd. Dit scheidt de ionen op basis van hun massa / lading-verhouding. Dit wordt veel gebruikt voor de analyse van metalen voor concentraties uitgedrukt in deeltjes per biljoen
Schematisch overzicht van een ICP-MS-instrument met een standaard pneumatic nebulization-spray chamber sample introduction system and quadrupole mass filter
